Bo to prawda, każdy nowy motocykl jest właściwie taki i prawie każda firma ma w ofercie dowolny typ motocykla, który postawiony obok konkurencji powoduje przysłowiowe "osiołkowi w żłobie dano"
Istnieje jeszcze coś takiego jak prestiż marki, ale w obecnych czasach to tylko subiektywne odczucie . No może z Chińczykami to jeszcze różnie bywa Killu - Nie Gru 18, 2011 17:00
:
No tak, każdy motocykl jest kierowany do jakiegoś tam typu odbiorcy... I jak to się mówi, każda potwora znajdzie swojego amatora... Tylko, że czytając takie testy i patrząc na zdjęcia, gdzie
na torze trzeba obracać aparat, żeby motocykl wyglądał, jakby się kładł, to jakaś paranoja jest. Coś trochę, jak pisać recenzje opon i nie wysilić się nawet na to, żeby je dobrze rozgrzać. Ale co my, małe robaczki możemy? Bierzemy, co nam dają, bo nic innego i tak nie dostaniemy.
pikonrad, co do tego motocykla na początek, to wszystko zależy od subiektywnych predyspozycji i oczekiwań danego bikera. Moim zdaniem, niezależnie od tego, czym chce się jeździć docelowo, dobrze jest przejść przez jakiegoś naked bike'a klasy 500/600 w zależności od oczekiwań i predyspozycji. Wszędzie można doszukiwać się plusów i minusów.
Nasze NTV na przykład stanowią świetny kompromis pomiędzy prawie każdą dziedziną motocyklizmu. Kompromis niestety kosztuje. Ja na ten przykład kocham winkle. A nie oszukujmy się. Seryjne rozmiary opon uniemożliwiają w miarę bezpieczną zabawę, bo w tych rozmiarach praktycznie nie ma ani jednego kompletu sportowych, lub choćby wystarczająco usportowionych opon! A opony, to przecież podstawa. Trzeba zatem zbierać doświadczenia i kombinować szukając niekonwencjonalnych rozwiązań, które umilą zabawę i pozwolą rozwijać się w kontrolowany sposób. Na naszych 150/70 lecimy już mocno na krawędzi, kiedy taka 180/55 ledwo się domyka. W 110/80 też nie ma nic sportowego. Zostaje zamiana na 110/70, 120/60 lub 120/70 i tutaj można znaleźć już coś winklowego... Ale to znowu kombinacje i eksperymenty, które sprawdzą się, albo nie. Jak się sprawdzą, to super! A jak się nie sprawdzą, to może się nagle okazać, że w najlepszym wypadku wywaliliśmy kilka stów w błoto.
Motocykl powinniśmy dobierać wg oczekiwań. I wcale nie chodzi tutaj o liczby określające moc, czy moment obrotowy. To tylko suche dane. Ważne, żeby motocykl oddawał tę moc w kontrolowany sposób, przekazywał moment obrotowy przewidywalnie. Podnoszenie motocykla na przednie koło, to też ciekawy temat. Żaden motocykl sam z siebie tego nie robi. Trzeba go albo sprowokować, albo kończy się uślizgiem przodu. Ważna jest zatem nie siła hamowania a sama dozowalność hamulca i jej czucie. Podnoszenie motocykla na gumę... Cóż... Znowu dochodzimy do tego, że prawie każdy zdrowy motocykl poczynając od klasy 500 (wiele mniejszych także), robi to zupełnie samodzielnie. Kiedy już wiadomo, jak to się robi, to aż dziwne, że nigdy wcześniej nie zrobiło się tego przez przypadek.
Wiadomo, że TL 1000 to raczej głupi pomysł na początek. Ale jeżeli ktoś wiąże się ściśle z winklami, to nie wiem, w czym ma mu przeszkadzać 100 koników w jego f3. Przecież spokojnie można to ogarnąć. Trzeba mieć tylko odpowiednie podejście do tematu. A jak tego brak, to nawet YBR 250 może być głupim pomysłem.
Borys - Nie Gru 18, 2011 22:38
:
Przypuszczam (tylko dlatego że już sam nie pamiętam jakie to uczucie), że kompletnie zielony adept motocyklizmu siadając pierwszy raz na mechanicznego rumaka jedyne co czuje to wszechogarniający go strach. Nawet jeśli się już oswoi, to strach przed nową, podobno mocną maszyną pozostaje do momentu gdy się oswoi, czyli albo okiełzna swoje odruchy i rumaka, albo zaliczy dzwona i zakończy przygodę kalectwem lub zgonem.
Mając powyższe na uwadze kompletnie nieodpowiedzialnym jest brać się na pierwsze moto za maszynę, która jest nieprzewidywalna, choćby tylko w wąskim zakresie obrotów, ma trudną charakterystykę prowadzenia, łapie szimę czy zwyczajnie przytłacza mocą, wagą i gabarytem.
Nie jest to oczywiście żadna nowość, ale wielu zwyczajnie o tym zapomina rozmawiając o wyborze pierwszego motocykla.
Na pierwsze moto powinien być nie motocykl a książka "Motocyklista doskonały" i solidna lektura ze zrozumieniem (co jest dziś bardzo niepopularne wśród młodych ludzi), a dopiero później przymiarka do jakiegokolwiek żelastwa...
Z drugiej strony patrząc na polskie warunki nie namawiałbym nikogo na kupowanie rachitycznej 125-tki na pierwsze poważne moto do nauki. Jedzie to jak motorower, waży tyle samo, niewiele się człowiek nauczy a jednak solidną kasę wydać trzeba. Dlatego tak popularne wśród początkujących są motocykle klasy 500/600, bo ucząc się na nich jeździć czerwona lampka rozsądku ma szansę zapalić się zanim, robiąc coś nieprzewidywalnego, zapukamy do niebios bram...
Przeważnie nauka idzie szybko, po roku-dwóch jesteśmy przeważnie gotowi na ukierunkowanie swoich predyspozycji w kolejny, często mocniejszy i większy sprzęt... Myślę że Ameryki tu nie odkryłem
. yacey - Pon Gru 19, 2011 10:36
:
Masz, Borys, niewątpliwie w większości swej wypowiedzi rację. Ja jednak uważam iż pierwszym motocyklem powinna być jakaś lekka 250-ka. Tyle, że w Polsce nikomu ambicja nie pozwoli na jazdę takim motocyklem
Killu - Pon Gru 19, 2011 11:57
:
Moim zdaniem taka 250 (generalizując rzecz jasna, bo w tym segmencie są takie potwory, że strach) nie nauczy nas zbyt wiele. Właśnie dlatego, że nie stawia kompletnie żadnych wymagań. Może starsze konstrukcje... Ale współczesna japonia pokazuje, że przesiadka po 250 na 500, czy 600 to nadal milowy skok. tak mi się wydaje.
yacey - Pon Gru 19, 2011 13:09
:
Killu, albo ja źle zrozumialem, albo jesteś niekonsekwentny w swojej wypowiedzi, bo jeśli twierdzisz, ze przesiadka z 250 na 500 to skok milowy, to raczej wypada sie do tego skoku przygotować, niż wykonac go bez takowego przygotowania. A "uczyć się motocykla" zdecydowanie łatwiej jest na czymś, co możemy ogarnąć na dzień dobry.
Ale to tylko moje zdanie, a że ja poznawałem tajniki jazdy dość dawno, to nie muszę mieć racji
Killu - Pon Gru 19, 2011 14:40
:
Myślę po prostu, że 250 ccm przygotuje przyszłego motocyklistę na 500ccm, niewiele lepiej, niż motorower z biegami. Po prostu nie warto tracić na to pieniędzy. Postęp znikomy a kasa utopiona. Oczywiście każdy przypadek jest mocno indywidualny i niektórzy lepiej, żeby zaczynali od 250. Wydaje mi się jednak, że z z takim GS500 poradzi sobie absolutnie każdy, kto po przejechaniu 20h nie uważa się za mistrza kierownicy.
Borys - Pon Gru 19, 2011 15:31
:
Mam do dzisiaj dreszcze jak pomyślę sobie nad czym się zastanawiałem zanim zdecydowałem się na NTV-kę na swój pierwszy poważny motocykl (nie liczę Awo czy motorynki, które praktycznie mam "od zawsze"). Wiedziałem że chcę golasa, najlepiej na wał, fajnie by było abym nie musiał go zmieniać po roku... Więc myślałem "rozwojowo", jak chyba prawie każdy młody, kompletnie niedoświadczony, początkujący motocyklista, co jest oczywistym błędem patrząc z pozycji stanu obecnego.
Napaliłem się mianowicie na Moto Guzzi Centauro i wmawiałem sobie że będę tym grzecznie i spokojnie jeździł... Z jednej strony budżet, który na to chciałem przeznaczyć pozwoliłby mi dokonać zapewne bezpiecznego dla mojego zdrowia zakupu tejże maszyny, ponieważ pewnie więcej by stała w garażu niż jeździła
. Z drugiej strony nie ma się co oszukiwać, jest to wielki, ciężki i stosunkowo mocny (koło 100KM) motocykl o dużej pojemności czyli ogromnym momencie, kapryśnej specyfice prowadzenia, dziwacznej pozycji za kierownicą i kompletnie nieekonomiczny pod względem zarówno eksploatacyjnym jak i serwisowym... No ale co zrobić.. Gdyby mi ktoś mądry w owym czasie tego skutecznie nie wyperswadował to być może mimo całego racjonalizmu, ostrożności i przewidywania, popełniłbym spory błąd...
A tak kupiłem NTV-kę, dzięki której miałem szansę więcej się nauczyć niż zniechęcić.
Nie żałuję kompletnie, żałowałbym dziś jeśli nabyłbym wtedy jakąś dychawiczną 250-tkę, bo po pół roku czułbym, że wywaliłem kasę w błoto. A tak NTV-ka zostaje w garażu, nieraz nią jeszcze pojeżdżę, poza tym mój ojciec chce na niej jeździć i się uczyć jazdy, zapewne do czasu zakupu dla siebie czegoś większego albo bardziej dopasowanego pod swój dojrzewający z kilometrami gust.
yacey - Pon Gru 19, 2011 19:26
:
Młody polski motocyklista w wieku 20-tu kilku lat jest na tyle niezamożnym człowiekiem, że nie stać go na częstą zmianę motocykla. Dlatego doskonale rozumiem opcję posiadania sprzętu o "numer lub dwa za dużego". Pozwolicie jednak szanowni Koledzy, że pozostanę jednak przy swojej wersji
Pozdrawiam
pikonrad - Pon Gru 19, 2011 21:09
:
Killu, yacey ma trochę racji tą 250. Myślę że YBRa 250 albo ninja 250 coś potrafią nauczyć. Gdyby to nie były modele zbyt nowe a więc i drogie, sam bym kupił na pierwsze moto. YBRa zdaje się jest wygodniejsza od GS500 - przynajmniej takie wrażenie na oko na mnie zrobiła. Inna sprawa, że kupując pierwszy motocykl zakładałem jazdę głównie po mieście, a okazało się, że przyszły sezon będę miał rozjeżdżony po całej Polsce, ze szczególnym nastawieniem na trasę Toruń Tczew, gdzie większość drogi jak się będę spieszył polecę autostradą. I tu 250 nie da rady. Tu trzeba min. 500cc, aby przelotowe 140 utrzymać. A tak przy okazji czy ktoś śmiga takie prędkości przelotowe bez owiewki?
pieniek - Pon Gru 19, 2011 22:26
:
Suzuki Gn 250 wybacza wiele,pali 3l.,ujdzie z wyglądu,tani w zakupie i eksploatacji , jak przyjdzie ochota odkręcić na max., to też nic się nie stanie ..bo za dużo to i nie ma co odkręcać a że przyjdzie taki moment już wkrótce po zakupie to wszyscy wiemy i tu skłaniam się do tezy że polecanie motocykla o pojemności 600 na pierwsze moto bo liniowo oddaje moc to lekkie przegiecie,wyobrażam się parę lat wcześniej jak polecam cbr 600 mojej dziewczynie
,z perspektywy czasu oczywiście wydaje mi się że z kolei sam poradziłbym sobie spokojnie pod warunkiem że bym nie odkręcił ,a na pewno bym to zrobił,ale ilu motocyklistów tyle opinii.
Co do artykułu ....bez komentarza...jeszcze ta fotka
Killu - Pon Gru 19, 2011 23:16
:
Wielu moich kolegów zaczynało od maszyn klasy 600. Wszyscy żyją. Większość nie miała żadnego wypadku i ogarnęli motocykle dosyć sprawnie. Wiem jednak, że ja sam nie ogarnąłbym takiego sprzętu, nie mówiąc już o nie wykorzystaniu 50% jego potencjału przez lata.
Ilu motocyklistów, tyle opinii. A wszystko sprowadza się do tego, że trzeba mierzyć siły na zamiary
pieniek - Wto Gru 20, 2011 00:08
:
W tym wszystkim trzeba mieć troszkę szczęścia ,zabic się mozna na rowerze
co do jednego masz 110 procent racji że większość nie wykorzystuje swoich maszyn w pełni ,ja pewnie też nie ....
jakis niemiecki artykuł kiedyś dorwałem i z niego wynikało że najwięcej zgonów w wypadkach motcyklistów z za odry jest w przedziale 40 -45 lat,ludzie wracją w tym okresie do motocykli i jako że nie są już nowicjuszmi,choć ostatnie 10 lat jeździli tylko czterema kółkami,wala sobie litrowe maszynki i potem ...bum
z perspektywy czasu zastanawiam się jak przeżyłem na mojej 251 z moja ówczesną wiedzą
i umiejętnościami pikonrad - Wto Gru 20, 2011 18:29
:
